مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس و ایروبیک بر روی برخی از شاخص های تنفسی و سلامت عمومی دانشجویان دختر دارای اضافه وزن

پژوهش حاضر با هدف مطالعه و مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس و ایروبیک بر شاخص های تنفسی (ظرفیت حیاتی با فشار، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول و نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی با فشار) و سلامت عمومی (درصد چربی، انعطاف پذیری و حداکثر اکسیژن مصرفی) دانشجویان دختر دارای اضافه وزن انجام شد. به همین منظور 45 نفر از دانشجویان دارای اضافه وزن (25< bmi) به صورت داوطلب در تحقیق شرکت کردند. این افراد به طور تصادفی به سه گروه تمرینات ایروبیک و پیلاتس و کنترل تقسیم شدند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. قبل از شروع تمرین و در پایان پروتکل تمرینی، همه افراد مورد سنجش قرار گرفتند. گروه های تجربی پروتکل تمرینی را به مدت 6 هفته، هفته ای 4 روز و هر روز 45 تا 60 دقیقه به اجرا درآوردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی داری 05/0>p منظور گردید. نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تمرینات ایروبیک و پیلاتس موجب کاهش معنی دار درصد چربی و افزایش معنی دار انعطاف پذیری شده اند. به علاوه، تمرین پیلاتس باعث بهبود معنی دار شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی شد؛ اما تمرینات ایروبیک و پیلاتس هیچکدام تاثیر معنی داری بر شاخص های تنفسی نداشتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس در مورد مقایسه تمرینات ایروبیک و پیلاتس نشان داد که اثر دو نوع تمرین ایروبیک و پیلاتس بر شاخص های سلامت عمومی و تنفسی افراد مشابه است. در کل، بین اثر 6 هفته تمرین ایروبیک و پیلاتس بر شاخصهای سلامت عمومی و عملکرد تنفسی دختران دارای اضافه وزن تفاوتی وجود ندارد و هر چند این پروتکل های تمرینی، موجب بهبود سلامت عمومی می شوند؛ اما برای تاثیر بر شاخص های تنفسی کافی به نظر نمی رسند.